42.9 – Wilbert

‘What is the meaning of life, the universe, and everything ?’… volgens Wilbert.

“We zijn op de wereld om mekaar te hellepe, nietwaar?”
Dat is het eerste antwoord wat bij me opkomt; de beginregel van een lied dat treffend weergeeft dat we niet alleen zijn en er voor elkaar horen te zijn. Is dat dan het (enige) doel? Vast niet!
Ik zou iedereen daarnaast ook een prettig en vrij leven toewensen.

Iemand zei eens: “doe wat je wil maar niet ten koste van iemand anders”.

De wereld is te mooi geordend om dat toeval of alleen evolutie te noemen; ik zou dan meer chaos hebben verwacht. Dat wij nog veel moeten ontdekken is evident; zowel op als buiten de aarde. De meeste zaken zijn functioneel, dienen een doel. Waarom zou (ons) leven dan alleen ontstaan en weer verdwijnen? Met name een mensenleven, dood is over en uit? Ik hoop het niet; sterker ik geloof dat de dood niet het einde is.
Ik hoop ook dat iedereen over dit vraagstuk zelfstandig blijft denken. Met de vrijheid om te bedenken wat men wil, te doen en laten wat men wil en te geloven wat men wil.

Muziek is de sterkste beïnvloeder van de menselijke emotie, dat schreven ons de Grieken al. Augustinus (kerkvader, 4e eeuw) zei dat zingen dubbel bidden is. Wellicht dat er daarom zo veel gezongen wordt bij geloofsrituelen. Muziek is ook een ordening, deels natuurkundig bepaald maar ook (en vooral) cultureel.
Muziek en kerk hebben door de eeuwen heen schitterende werken opgeleverd; deels geschreven tere van God maar niet minder om mensen te plezieren. Een Miserere (Allegri) werd zo mooi gevonden dat gewone mensen het eerst niet eens mochten horen; alleen uit te voeren in het Vaticaan. Daar wisten ze iets te goed hoe een prettig leven eruit kon zien.

Een pijp helpt je om rustig te zitten en zaken te overdenken. Daarom heb ik de vlam in mijn pijp gestoken (met toestemming uiteraard). Niet zo”n lange leespijp maar een kortere zodat je handen vrij zijn. Geconcentreerd luisteren naar muziek gaat zo ook heel goed.